Władca jest wywyższony, siedzi na tronie – można go rozpoznać między innymi po zamkniętej koronie symbolizującej, że nikt prócz Boga nie ma nad nim zwierzchności, oraz berle – jednym z insygniów władzy. Najbliżej władcy znajdują się dostojnicy świeccy i kościelni – bezpośredni lennicy króla, możnowładcy.
Obok zgromadzeń stanowych wciąż funkcjonowały rady królewskie, złożone z możnowładców świeckich i biskupów służących radą monarsze.