Mniejsza ilość elektorów ułatwiała kompromis i zmniejszała liczbę potencjalnych sprzecznych interesów, w mniejszym gronie także istniało mniejsze ryzyko rozłamu czy podwójnej elekcji.
Rozkład elektorów – 3 arcybiskupów i 4 świeckich – symbolizował świecki wymiar władzy cesarza.