Generalny Plan Wschodni był jednym z kluczowych planów Hitlera. Na Wschodzie Europy planował stworzyć „przestrzeń życiową” dla społeczeństwa niemieckiego, czyli tereny pod osadnictwo aż po Ural. Tereny na wschód zamieszkiwali Słowianie, których Niemcy traktowali jak podludzi, których planowano zgermanizować, wysiedlić lub biologicznie zlikwidować.
Przykładem takich potwornych planów jest akcja „Zamość”, w której na terenie Zamojszczyzny wyeksmitowano blisko 110 tys. Polaków z 300 wsi. Wiele z nich zostało zniszczonych, a mieszkańców zamordowano lub wysłano do obozów zakłady.
Plan Wschodni obejmował także eksterminację Żydów. Już od początku wojny rozpoczęto wysiedlenia ludności żydowskiej, ale największy terror przypadł na okres od marca 1942 r. do listopada 1943 r., kiedy doszło do masowego ludobójstwa w akcji „Reinhardt”.