Najprawdopodobniej więźniowie pracowali ręcznie, ponieważ w tamtych czasach nie było jeszcze takiego zaawansowanego sprzętu budowlanego, jak dzisiaj. Mogli wykorzystywać narzędzia takie jak łopaty, siekiery, młotki, a także specjalne maszyny do wykonywania rowów i kanałów. Jednakże ze względu na warunki, w jakich pracowali, włączając w to niską jakość żywności, brak higieny oraz brak opieki medycznej, ich praca była bardzo ciężka i wymagająca, a wiele osób zginęło lub doznało trwałych obrażeń.
Budowa kanału Białomorskiego była jedną z największych inwestycji pierwszej pięciolatki, programu industrializacji i modernizacji gospodarki sowieckiej. Zgodnie z ideologią komunistyczną, praca miała być źródłem dumy i honoru dla ludzi, a szczególnie dla więźniów politycznych, którzy byli traktowani jako "wrogowie ludu" i mieli pracować na rzecz budowy socjalizmu. Jednakże warunki pracy były skrajnie trudne, a wykorzystywani więźniowie byli pozbawieni wszelkich praw i godności ludzkiej. Budowa kanału była częścią sowieckiej propagandy, która miała pokazać światu, jak wiele osiągnięć udało się zrealizować w ciągu kilku krótkich lat. Jednakże w rzeczywistości wiele inwestycji było nieefektywnych i kosztownych, a ich realizacja pochłaniała wiele ludzkich istnień.