Władze III Rzeszy prowadziły politykę przeciwko Żydom i przeciwnikom politycznym. Żydzi byli postrzegani jako wrogowie narodu niemieckiego i uznani za rasę niższą. Hitler i jego zwolennicy dążyli do eliminacji Żydów z życia publicznego i społecznego, co ostatecznie doprowadziło do Holokaustu. Przeciwnicy polityczni byli także szykanowani i prześladowani. Wielu z nich zostało uwięzionych lub zabitych, a pozostałych zmuszono do emigracji.
Polityka III Rzeszy wobec Żydów i przeciwników politycznych była oparta na ideologii nazistowskiej, która uznawała rasę aryjską za wyższą i lepszą od innych ras. Żydzi byli uznawani za wrogów narodu niemieckiego, a przeciwnicy polityczni za wrogów reżimu nazistowskiego. W ramach tej polityki wprowadzono wiele restrykcji dla Żydów, takich jak segregacja rasowa, likwidacja ich majątków, ograniczenie dostępu do edukacji, pracy i innych podstawowych praw. Ostatecznie, w wyniku realizacji polityki eksterminacji Żydów, zginęło około 6 milionów Żydów. Przeciwnicy polityczni, w tym działacze opozycyjni, socjaliści, komuniści, liberałowie i inni, byli również szykanowani i prześladowani. Wielu z nich zostało uwięzionych w obozach koncentracyjnych lub zgładzonych.