Podobieństwa między faszystowskimi Włochami, nazistowskimi Niemcami i ZSRS obejmowały wprowadzenie jednopartyjnego reżimu, zdelegalizowanie opozycji politycznej i ograniczenie wolności obywatelskich. Wszystkie trzy państwa uważały się za mocarstwa i dążyły do ekspansji terytorialnej.
Różnice między nimi były jednak znaczne. Faszystowskie Włochy były kierowane przez Benito Mussoliniego, który głosił ideę faszyzmu jako sposobu na odbudowę Włoch jako wielkiej potęgi. Włochy nie były państwem totalitarnym, a Mussolini tolerował pewną swobodę dla niektórych organizacji społecznych i związków zawodowych.
Nazistowskie Niemcy pod przywództwem Adolfa Hitlera były bardziej radykalne i skrajne niż faszystowskie Włochy. Hitler dążył do stworzenia państwa totalitarnego, w którym jego partia NSDAP miała kontrolę nad wszystkimi aspektami życia społecznego i politycznego. Hitler doprowadził do Holokaustu, w którym zabito sześć milionów Żydów i miliony innych osób.
ZSRS pod rządami Józefa Stalina była państwem totalitarnym o ideologii marksistowsko-leninowskiej, w którym jedna partia miała kontrolę nad rządem i gospodarką. Stalin doprowadził do terroru, zbrodni przeciwko ludzkości, a także do poważnych represji przeciwko swoim obywatelom.
Faszyzm, nazizm i komunizm to trzy radykalne i autorytarne ideologie polityczne, które wyłoniły się po I wojnie światowej. Faszyzm we Włoszech i nazizm w Niemczech były ideologiami skrajnej prawicy, podczas gdy komunizm w ZSRS był skrajną lewicą. Wszystkie trzy ideologie charakteryzowało dążenie do totalnej kontroli nad państwem, polityką i społeczeństwem. Ich praktyki rządzenia były jednak bardzo różne, co wynikało z różnic w ideologii i przywództwie. Faszyzm we Włoszech miał bardziej korporacyjny charakter i tolerował pewną wolność obywatelską, podczas gdy nazizm w Niemczech był bardziej skrajny i brutalny, a komunizm w ZSRS był oparty na represjach i terrorze.