Na pocztówce z 1922 roku przedstawiono sytuację rekwizycji zboża przez urzędników państwowych lub wojskowych, w której chłopi stoją w kolejce, a przed nimi leżą worki zboża. Nie jest jasne, czy chłopi oddali zboże dobrowolnie, czy też zostało ono zabrane siłą.
W latach 1918-1921 Polska była objęta poważnym kryzysem gospodarczym i brakiem żywności. W celu zaspokojenia potrzeb kraju i armii, władze polskie wprowadziły system rekwizycji zboża. Chłopi byli zmuszani do oddawania swojego zboża na cele państwowe lub wojskowe. Wiele z tych rekwizycji odbywało się siłą i zmuszano chłopów do oddawania swojego jedynego źródła utrzymania. W rezultacie wielu chłopów i wieśniaków ucierpiało z powodu braku żywności i niskich cen skupu zboża. Ten okres był szczególnie trudny dla polskiej wsi, która stanowiła podstawę gospodarczą kraju.