Pakt Ribbentrop-Mołotow, podpisany 23 sierpnia 1939 roku, był umową o nieagresji między III Rzeszą a ZSRR. Założenia paktu zakładały, że w przypadku konfliktu między Niemcami a innymi państwami europejskimi, ZSRR nie będzie interweniować. Ponadto pakt zawierał tajny protokół, w którym ustalono podział stref wpływów w Europie Wschodniej między Niemcy i ZSRR. Pakt Ribbentrop-Mołotow odegrał kluczową rolę w planach Hitlera, ponieważ umożliwił Niemcom atak na Polskę bez obawy o interwencję ZSRR.
Pakt Ribbentrop-Mołotow został podpisany przez ministra spraw zagranicznych Niemiec Joachima von Ribbentropa i komisarza ludowego ds. spraw zagranicznych ZSRR Wsiewołoda Mołotowa. Hitler miał nadzieję, że pakt pozwoli Niemcom na uniknięcie dwufrontowej wojny, a podział stref wpływów w Europie Wschodniej umożliwi podbicie Polski i zabezpieczenie wschodniej granicy Niemiec. ZSRR natomiast potrzebował czasu na rozbudowę armii, co stało się możliwe dzięki zawarciu paktu. Niemcy naruszyły umowę, atakując ZSRR w 1941 roku, co doprowadziło do zerwania paktu i wejścia ZSRR do wojny po stronie aliantów.