Benito Mussolini, twórca faszyzmu, uważał, że państwo faszystowskie jest absolutem, a jednostki i grupy są czymś względnym wobec niego. Dla faszysty jedyną wolnością, którą można brać poważnie, jest wolność państwa i jednostki w państwie. Państwo faszystowskie jest siłą duchową, która skupia wszystkie formy życia moralnego i intelektu człowieka. Według Mussoliniego państwo faszystowskie nie może ograniczać się do utrzymywania porządku i sprawowania opieki, jak chciał tego liberalizm. Jest ono formą i normą wewnętrzną, która przenika całą wolę i rozum człowieka.
Koncepcja państwa faszystowskiego według Mussoliniego zakładała, że jednostka nie ma wartości poza państwem, a wolność jednostki jest uzależniona od wolności państwa. Państwo faszystowskie jest traktowane jako absolut, a jego zadaniem jest kontrolowanie całego społeczeństwa. Państwo jest uważane za siłę duchową, która skupia moralność i intelekt ludzi. W odróżnieniu od liberalizmu, gdzie państwo ma ograniczoną rolę, państwo faszystowskie ma szerokie uprawnienia, włączając w to kontrolę nad edukacją, kulturą i gospodarką. Według Mussoliniego, państwo faszystowskie nie jest prostym mechanizmem do utrzymywania porządku, ale formą i normą wewnętrzną, która przenika całą wolę i rozum człowieka.