W latach dwudziestych i trzydziestych ZSRR przeprowadził kolektywizację rolnictwa, która objęła cały kraj, ale największe jej nasilenie miało miejsce w Rosji. W tym czasie wystąpiły również liczne klęski głodu, największa z nich miała miejsce w latach 1932-1933 na Ukrainie, gdzie zginęło około 3,5 miliona ludzi.
Kolektywizacja rolnictwa to proces, w którym prywatne gospodarstwa rolne były zastępowane przez wspólne gospodarstwa, zwane kołchozami, lub państwowe gospodarstwa, zwane sowchozami. Celem kolektywizacji było przyspieszenie modernizacji rolnictwa i zwiększenie produkcji żywności, a także likwidacja niechętnych władzy komunistycznej zamożnych warstw społecznych, zwanych kulakami. Proces ten, choć pozytywnie wpłynął na poziom produkcji rolniczej, był trudny i brutalny dla chłopów, którzy często byli zmuszani do przystąpienia do kołchozów, a ich własność i ziemia były konfiskowane przez władze.