W okresie międzywojennym w sztuce i architekturze można wyróżnić kilka kierunków. Do najważniejszych należały: modernizm, konstruktywizm, ekspresjonizm i surrealizm.
Modernizm charakteryzował się prostotą form, geometrycznymi kształtami i nowoczesnymi materiałami, takimi jak stal i szkło. Do przedstawicieli tego kierunku zalicza się m.in. Le Corbusiera, Waltera Gropiusa i Miesa van der Rohe.
Konstruktywizm natomiast skupiał się na funkcjonalności i zastosowaniu nowoczesnych technologii. Wyróżniał się on kształtami geometrycznymi i ostentacyjnym podkreślaniem konstrukcji budynków. Do przedstawicieli konstruktywizmu zalicza się m.in. Władimira Tatlinę i Aleksandra Rodczenkę.
Ekspresjonizm natomiast stawiał na emocje i wyrazistość form. Charakteryzował się on intensywnymi kolorami i dynamicznymi kształtami. Do przedstawicieli ekspresjonizmu zalicza się m.in. Ernsta Barlacha i Egon Schiele.
Surrealizm natomiast stawiał na wyrazistą symbolikę i surrealistyczne formy. Charakteryzował się on eksperymentami z formą i kolorem. Do przedstawicieli surrealizmu zalicza się m.in. Salvadora Dale i René Magritte.
W okresie międzywojennym w sztuce i architekturze zarysowały się różne kierunki, które charakteryzowały się odmiennymi podejściami do formy, koloru, materiału i funkcjonalności. Do najważniejszych zalicza się modernizm, konstruktywizm, ekspresjonizm i surrealizm, które na swoje sposoby odzwierciedlały ducha epoki. Wśród przedstawicieli tych kierunków można wymienić wiele znanych postaci, których dzieła są do dziś doceniane i inspirowały kolejne pokolenia artystów i architektów.