Wiersz przywołuje bardzo pozytywne skojarzenia. Podmiot liryczny wyraża radość i zachwyt. Swoją radością chce się podzielić ze wszystkimi „Obnoszę po ludziach, mój uśmiech”. Również odbiorca wiersza odczuwa radosny nastrój utworu.
Wiersz został wydany w tomiku „Wiosna i wino” z 1919 roku.