| duże szczęście | małe szczęście |
| – personifikacja: „Aż rozegnał wszystko śmiech dużego szczęścia”,– metafora: „[…] od dużego szczęścia/Cień jest długi smutek, duży i zły”– epitety: „[…] duże szczęście […]/Ponad wszystko łaskawsze, rozśpiewane i pstre”. | – personifikacja: „Twoje małe szczęście, szepce – szkoda mi ciebie”,– metafora: „Tego szczęścia z dnia na dzień nikt nie zdoła ci dać”. |
Środki stylistyczne podkreślają znaczenie małego i dużego szczęścia. Przedstawiają jaką rolę w życiu osoby mówiącej spełnia wielkie szczęście: „rozgania wszystko”, z kolei małe szczęście – „szepce”.
Marian Hemar był kuzynem Stanisława Lema.