W utworze Hemara i Tuwima została zawarta gorzka refleksja na temat sławy. Autorzy podkreślają, że pragnienie sławy, czyli wielkiego szczęścia jest niebezpieczne dla człowieka. Może przysłonić mu wiele codziennych, małych radości oraz przynieść wielkie rozczarowanie.
Wiersz pochodzi z wodewilu satyrycznego pt. „Kariera Alfa Omegi”, czyli widowiska scenicznego, komediowego, które jest przeplatane piosenkami i wstawkami tanecznymi.