| Bóg | Szewczyk |
| – niepojęty nieznany człowiekowi: „Co mu na imię – Nieobjęty”,– władca wszechświata: „Boże obłoków Boże rosy”,– odległy: „Naści z mej dłoni, dar obfity/ Abyś nie chadzał w niebie bosy?”. | – kaleki: „Obłędny szewczyk – kuternoga”,– zaangażowany w swoją pracę: „Szyje wpatrzony w zmór odmęty”.– szczodry: „Naści w mej dłoni dar obfity”.– skromny: „Przebacz, że wpośród nędzy cienia / Nic ci, prócz butów dać nie mogę” |
Bóg i Szewczyk zostali przedstawieni na zasadzie kontrastu. Podkreślają to określenia „szewczyk kuternoga”, czyli bohater kaleka, kulejący oraz Bóg „Nieobjęty”, czyli nieznany odległy niepojęty doskonały.
Bolesław Leśmian w swoich wierszach przedstawia oryginalny świat poetycki, pełen fantastycznych stworzeń.