Dziewczynka z treści noweli „Katarynka” to ośmioletnia, niewidoma lokatorka kamienicy przy ulicy Miodowej. Ma ciemne włosy i jasną twarz. Dziewczynka swoim zachowaniem zwraca uwagę, gdyż jest bardzo mało ruchliwa jak na tak młodą osobę. Historia dziewczynki jest smutna. W wieku sześciu lat zachorowała. Chorobie towarzyszyła bardzo wysoka gorączka, która poskutkowała utratą wzroku. Mamę dziewczynki zapewniano, że wzrok wróci, tak się jednak nie stało. Dziewczynka początkowo mieszkała w domu, który dobrze znała i mimo utraty wzroku czuła się w nim pewnie, gdy spacerowała. Z czasem dziewczynka wraz z mamą przeprowadziły się do innego mieszkania, ale to nie było dla niej dobre, bo bała się poruszać po nowym miejscu.
Opis dziewczynki i jej wcześniejszego życia zawarty jest w treści utworu.