Basilio to postać z dramatu "Życie jest snem" Pedro Calderona de la Barca. Jest królem Polski i ojcem Segismunda, którego uwięził w wieży po urodzeniu, aby spełnić przepowiednię, według której jego syn miałby zniszczyć królestwo. Bazylia można scharakteryzować jako władcę ambitnego, ale nieco paranoicznego i skłonnego do egocentryzmu.
Basilio jest zdecydowany utrzymać swoją władzę i uniknąć zagrożeń dla swojego królestwa. Gdy dowiaduje się o przepowiedni, decyduje się uwięzić swojego syna, aby zapobiec wypełnieniu się jej. Podczas gdy jest ambitny i kocha swoje królestwo, jego podejście do władzy jest raczej despotyczne, a jego decyzje są często podejmowane w oparciu o jego osobiste obawy i paranoje.
Mimo że jest zdecydowany utrzymać swoją władzę, Basilio potrafi być dobrym ojcem, który troszczy się o swojego syna. W jego sercu jest miłość do Segismunda, ale decyzje podejmowane przez niego są często skierowane ku jego własnym interesom, a nie ku dobru innych.
W dramacie Basilio jest również przedstawiany jako postać, która jest w stanie zmienić swoje poglądy i decyzje, gdy przekona się do ich słuszności. Kiedy dowiaduje się, że jego syn w rzeczywistości nie jest groźbą dla królestwa, ale raczej jest potencjalnym dobrym władcą, który może zaprowadzić sprawiedliwość i równość, zmienia swoje podejście do Segismunda i stara się zwrócić jego uwagę na sprawy państwa.
Podsumowując, Basilio to postać ambitnego i skłonnego do egocentryzmu króla, który stara się utrzymać swoją władzę i zapobiec zagrożeniu dla królestwa. Mimo swoich wad jest również wrażliwym ojcem, który potrafi zmienić swoje podejście do innych, gdy przekona się do słuszności ich decyzji.
