Merkucjo to postać w sztuce Szekspira "Romeo i Julia". Jest bliskim przyjacielem Romea i jest jedną z najbardziej charakterystycznych postaci w całym utworze. Merkucjo to błyskotliwy mówca, dowcipny i kpiarski, zawsze gotów do żartów i dowcipów. Jednocześnie, jego żarty często bywają prowokacyjne, a jego sposób bycia i mówienia lekceważący i prowokujący. Merkucjo jest również znanym awanturnikiem, lubiącym walczyć, co ostatecznie prowadzi do jego śmierci w walce z Tybaltem. Szekspir zderza subtelną naturę kochanków z postaciami takimi jak Merkucjo, aby pokazać kontrast między światem idealistycznych młodych kochanków a światem dorosłych, brutalnych i pełnych przemocy ludzi. Merkucjo reprezentuje świat dorosłych, w którym wojny i konflikty między rodami są codziennością, a emocje są kontrolowane i podporządkowane realnym interesom. W porównaniu do niego, Romeo i Julia to młodzi, idealistyczni ludzie, którzy dążą do miłości i szczęścia bez względu na to, jakie konsekwencje niosą ich wybory.
Szekspir zastosował taką postać jak Merkucjo, by urozmaicić swoje dzieło i uwypuklić wyidealizowaną miłość młodych.