Z przedstawionych obserwacji wynika, że mikoryza z grzybami zwiększa masę zarówno korzeni, jak i liści, co przekłada się też na ich powierzchnię, zwiększając zdolność do pobierania wody z solami mineralnymi oraz prowadzenia intensywniejszej fotosyntezy.
Mikoryza zaliczana jest do mutualizmu, czyli relacji, gdzie obie strony odnoszą porównywalne korzyści. Mikoryza dzieli się na dwa typy, rozróżniane ze względu na położenie strzępek grzyba względem gorzenia. Mikoryza ektotroficzna charakteryzuje się wnikaniem strzępek do przestrzeni międzykomórkowych w korzeniu i wytwarzanie wokół niego „mufki”. Z kolei mikoryza ektotroficzna polega na wnikaniu strzępek grzyba do wnętrza komórek, nie ograniczając w ten sposób wzrostu korzenia.