Roztwór:
· Cząstki rozpuszczone: mają rozmiar mniejszy niż 1 nm (nanometr), są cząstkami molekularnymi lub jonami.
· Rozpuszczenie: substancje rozpuszczone w roztworze (np. sól w wodzie) rozpuszczają się całkowicie, tworząc jednorodną mieszaninę, której cząsteczki są równomiernie rozproszone.
· Właściwości: Roztwór jest przezroczysty, nie widać w nim cząsteczek, nie można ich wyodrębnić przez filtrację.
Koloid:
· Cząstki rozproszone: mają rozmiar od 1 do 1000 nm, są cząstkami większymi od cząsteczek w roztworach, ale mniejszymi niż cząstki w zawiesinach.
· Rozproszenie: koloidy są jednorodne pod względem optycznym, ale cząstki są na tyle duże, że mogą rozpraszać światło, co skutkuje zjawiskiem efektu Tyndalla (widoczność drobnych cząsteczek).
· Właściwości: koloidy nie osadzają się na dnie, ale ich cząstki mogą być widoczne pod mikroskopem. Przykłady to mleko, żelatyna, farby.
Zawiesina:
· Cząstki rozproszone: mają rozmiar większy niż 1000 nm, są widoczne gołym okiem, np. opiłki żelaza w wodzie czy piasek w wodzie.
· Rozproszenie: zawiesiny są heterogeniczne, co oznacza, że cząstki są nierównomiernie rozproszone. Cząstki zawiesiny osadzają się na dnie, gdy nie są wstrząsane.
· Właściwości: zawiesiny są mętne, ponieważ ich cząstki rozpraszają światło. Można je oddzielić od cieczy przez filtrację, ponieważ cząstki są na tyle duże, że nie pozostają zawieszone w cieczy.