Spośród wymienionych związków najmocniejszą zasadą jest CH3—NH2. Jon najłatwiej odłączający proton to C6H5—NH3+, więc jest on najmocniejszym kwasem Bronsteda.
Krok 1: Ustalenie stałych dysocjacji zasadowych Kb. Znajdujemy je w tabelach chemicznych.
Kb dla NH3 = 1,78 • 10-5
Kb dla CH3—NH2 = 4,57 • 10-4
Kb dla C6H5—NH2 = 7,41 • 10-10
Krok 2: Zwróć uwagę na ujemny logarytm dziesiętny z Kb(czyli na pKb), który znajduje się w kolumnie obok.
pKb dla NH3 = 4,75
pKb dla CH3—NH2 = 3,34
pKb dla C6H5—NH2 = 9,13
To właśnie pKb ułatwi rozwiązanie tego zadania, ponieważ im mniejsza jest wartość pKb, tym większa moc zasady.
Krok 3: Uporządkuj liczby i przypisane im związki.
3,34 < 4,75 < 9,13 → moc zasad: C6H5—NH2 < NH3 < CH3—NH2
W ten sposób rozwiąż pierwsze zdanie: Spośród wymienionych związków najmocniejszą zasadą jest CH3—NH2.
Krok 4: Kwasy Bronsteda to dawcy protonu (H+), a zasady to biorcy protonu. Im mocniejsza zasada, tym słabszy sprzężony z nim kwas. Stąd moc zasad jest odwrotnie proporcjonalna do mocy kwasów. Moc kwasów:
C6H5—NH3+ > NH4+ > CH3—NH3+
Moc kwasu definiuje łatwość oddawania protonu. Najmocniejszy kwas najłatwiej oddaje proton. Stąd drugie zdanie poprawnie brzmi: Jon najłatwiej odłączający proton to C6H5—NH3+, więc jest on najmocniejszym kwasem Bronsteda.