W 1956 roku w Polsce odbyły się masowe protesty robotników, znane jako Poznański Czerwiec, kiedy to doszło do strajków i manifestacji domagających się lepszych warunków pracy i wolności politycznej. Rząd stłumił te protesty siłą.
W październiku tego samego roku Władysław Gomułka został pierwszym sekretarzem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Choć pozostawał on komunistą, wprowadził pewne reformy liberalizujące gospodarkę i umacniające niezależność Polski od Związku Radzieckiego. Również odprężenie stosunków kościelnych stało się widoczne. Niemniej jednak Polska pozostała pod wpływem Związku Radzieckiego i nie udało się wprowadzić pełnej liberalizacji politycznej.
W październiku 1956 roku na Węgrzech wybuchło powstanie, które było próbą obalenia proradzieckiego rządu i wprowadzenia demokratycznych reform. Powstanie miało masowe poparcie społeczeństwa. Początkowo wydawało się, że Związek Radziecki wycofa się i pozwoli na reformy. Jednak w listopadzie 1956 roku wojska radzieckie weszły na Węgry, brutalnie tłumiąc powstanie. Tysiące ludzi zginęło, a około 200 tysięcy uciekło z kraju. Władze zostały ponownie zmuszone do przyjęcia proradzieckiego rządu, a wszelkie próby reform zostały zduszone.
Rok 1956 był dla obu krajów rokiem nadziei na zmiany i próbą oderwania się od stalinowskiej kontroli. W Polsce doszło do pewnych reform i względnej liberalizacji pod rządami Gomułki, choć kraj pozostał w radzieckiej strefie wpływów. Na Węgrzech, powstanie, które miało na celu wprowadzenie głębokich reform, zostało brutalnie stłumione przez Związek Radziecki, co doprowadziło do ponownego umocnienia totalitarnego reżimu.