W 1957 roku podpisano traktaty rzymskie. Na mocy tej umowy utworzone zostały nowe organizacje: Europejska Wspólnota Gospodarcza oraz Europejska Wspólnota Energii Atomowej.
W 1968 roku wprowadzono unię celną, oznaczała ona zniesienie ceł między wszystkimi państwami członkowskimi i wprowadzenie jednej taryfy. Zaczęto również wdrażać wspólną politykę rolną.
W 1973 roku do wspólnoty dołączyła Wielka Brytania wraz z Irlandią i Danią. W ten sposób szóstka zmieniła się w dziewiątkę. Kilka lat później dołączyły kolejne trzy kraje: Grecja Portugalia oraz Hiszpania. Wspólnota liczyła teraz 12 krajów.
Podejmowane były też działania na rzecz dalszego pogłębienia integracji, powołane zostały nowe instytucje. Jedną z nich była rada europejska, którą tworzyli przywódcy państw lub szefowie rządów.
W 1979 roku przeprowadzono pierwsze bezpośrednie i powszechne wybory do parlamentu europejskiego.
W 1985 roku podpisano Układ Schengen, zapoczątkował on stopniowe znoszenie kontroli granicznych w ruchu osobowym.
W 1987 roku zaczął obowiązywać Jednolity Akt Europejski. Była to umowa międzynarodowa, która wyznaczyła dalsze kierunki integracji.
Integracja europejska do lat 80. XX wieku miała ogromne znaczenie. Przyczyniła się do pokoju, wzrostu gospodarczego, wzmacniania demokracji i praw człowieka, współpracy w obszarze bezpieczeństwa oraz wzmacniania roli Europy na arenie międzynarodowej. Integracja umożliwiła tworzenie jednolitego rynku, swobodny przepływ towarów i inwestycji oraz wspólne działania w obszarze bezpieczeństwa. Europa zyskała większą siłę i znaczenie na świecie dzięki wspólnemu działaniu państw członkowskich.