Edward Gierek był politykiem, który przejął władzę po Władysławie Gomułce w grudniu 1970 roku, w wyniku protestów społecznych, które miały miejsce w Polsce. Jego ocena protestów i podejście do kwestii społecznych zmieniło się w krótkim czasie między grudniem 1970 roku a lutym 1971 roku.
20 grudnia 1970:
Gierek w tym czasie popierał działania władzy, w tym użycie Milicji i wojska. Strajki i zamieszki nazywał działaniem wrogów socjalizmu. A robotników uważał za zmanipulowanych.
6 lutego 1971:
Około sześciu tygodni później Gierek miał już bardziej ukształtowaną wizję tego, jak chce zarządzać krajem. W swoim przemówieniu w Stoczni Gdańskiej podkreślił znaczenie współpracy między władzą a społeczeństwem. Odciął się od siłowych rozwiązań i przelewu krwi w czasie grudniowych wydarzeń. Widać było, że Gierek próbował wypracować nowy model zarządzania, który byłby bardziej akceptowalny dla społeczeństwa niż reżim Gomułki.
W grudniu 1970 roku Gierek popierał siłowe rozwiązania. W lutym 1971 roku, po kilku tygodniach konsolidacji swojej władzy, przedstawił bardziej rozbudowaną wizję reform, które miały na celu poprawę warunków życia i zacieśnienie relacji między rządem a społeczeństwem. Jego przemówienie w lutym pokazało, że miał ambicje przeprowadzenia rzeczywistych zmian, choć późniejsze lata pokazały, że wiele z tych obietnic nie zostało w pełni zrealizowanych.