Wojny punickie to określenie trzech konfliktów zbrojnych toczonych pomiędzy Rzymem a Kartaginą. I wojna punicka miała miejsce w latach 264-241 p.n.e.. w jej wyniku Rzym zajął Sycylię, Sardynię i Korsykę a także rozbił flotę kartagińską.
W trakcie II wojny punickiej (218-201 p.n.e.) Hannibal poprowadził swoją armię przez Alpy i zagroził samej Italii. Ostatecznie został jednak pokonany po Zamą, zaś Kartagina utraciła wszystkie swoje terytoria poza Afryką.
III wojna punicka toczona w latach 149-146 p.n.e. zakończyła się natomiast całkowitym zniszczeniem Kartaginy. Rzymianie doszczętnie zburzyli miasto a ziemię na której niegdyś stało zaorano i posypano solą.
Wojny punickie doprowadziły do zniszczenia Kartaginy, największej fenickiej kolonii w zachodniej części Morza Śródziemnego.