Na mocy konstytucji z 1791 Francja z monarchii absolutnej stała się monarchią konstytucyjną. Władza miała opierać się na trójpodziale (wykonawcza – monarcha, ustawodawcza – Zgromadzenie Prawodawcze i sądownicza – niezależne sądy). Król miał być tytułowany „królem Francuzów”, lecz jego kompetencje zostały mocno zawężone, np. nie mógł podejmować decyzji bez zgody danego ministra (kontrasygnaty). Francja została podzielona na samorządne departamenty.
Mimo zapewnień wolnościowych (zgodnych z Deklaracją praw człowieka i obywatela) wprowadzono wysoki cenzus majątkowy w wyborach, dlatego rzeczywistą władzę polityczną sprawowali bogaci mieszczanie i osoby, które zbiły majątki na rewolucji.