Podporządkowanie władzy gospodarki w Polsce polegało na wprowadzeniu i umacnianiu gospodarki centralnie planowanej, czyli gospodarki realizującej w założeniu postanowienia z góry założone przez partię. W tym celu stosowano m.in. kartki żywnościowe, wprowadzono nowe pieniądze i unieważniono stare, przeprowadzono kolektywizację rolnictwa, jednak ta ostatnia zakończyła się porażką.
Plan sześcioletni zakładał, że podstawą gospodarki będzie przemysł ciężki produkujący dla wojska. W ramach planu sześcioletniego zakładano zrealizowanie 1425 obiektów przemysłowych. Z tego powodu ograniczano dostawy towarów do sklepów, a żeby zapobiec masowym kupnom pozostałego towaru, władze pozbawiły Polaków oszczędności przez zmianę pieniędzy.