Byli to ludzie silnie związani z polskim państwem. Przez co, zdaniem Sowietów, stanowili zagrożenie dla nowych władz. Kiedy próby namówienia na współpracę z nowymi władzami się nie powiodły, Stalin wydał rozkaz ich wymordowania.
Po 17 września 1939 roku do niewoli sowieckiej trafili polscy oficerowie, policjanci, kapelani, Żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza, Żandarmerii Wojskowej, służb specjalnych. Umieszczono ich w obozach w Ostaszkowie, Kozielsku i Starobielsku. Następnie w 1940 roku zostali zamordowani w Katyniu, Charkowie i Miednoje.