Argumenty „za” Powstaniem Warszawskim:
· po pięciu latach niemieckiej okupacji mieszkańcy Warszawy zapragnęli stanąć do walki z Niemcami i zginąć z bronią w ręku,
· słabnąca siła niemieckich wojsk – klęska Wehrmachtu na froncie wschodnim,
· wybuch powstania warszawskiego był logiczną konsekwencją kampanii polskiej i powołania do życia struktur Polskiego państwa Podziemnego,
· Polacy przygotowywali się do walki z Niemcami; w momencie wybuchu powstania błyskawicznie uruchomiono szpitale, kuchnie polowe, zaczęła działać prasa powstańcza, radiostacja,
· powstańcy liczyli na pomoc aliantów; byli przekonani, że powstanie potrwa maksymalnie tydzień; wierzono, że istnieje porozumienie alianckie, że z Zachodu przyjdzie pomoc,
· powstanie warszawskie było ostatnią szansą na odzyskanie niepodległości, ukazywało siłę moralną polskiego społeczeństwa i mimo przegranej – siłę AK.
Argumenty „przeciwko” wybuchowi Powstania Warszawskiego:
· Komenda Główna AK źle oceniła sytuację, wydając rozkaz wybuchu powstania; doprowadziła do śmierci setek tysięcy mieszkańców,
· powstanie wybuchło bez poparcia rządu londyńskiego – przez co w oczach aliantów zdeprecjonowano znaczenie tego rządu oraz jego zdolność do kontroli sytuacji w kraju,
· rozkaz o rozpoczęciu walk wydano bez zgody naczelnego Wodza gen. Kazimierza Sosnkowskiego, który był przeciwny wybuchowi walk w Warszawie,
· w wyniku walk powstańczych zniszczone zostały bezcenne zabytki Warszawy,
· zniszczono ok. 85% lewobrzeżnej Warszawy,
· po klęsce powstania ludność stolicy wysiedlono – skierowano ją do przymusowej pracy lub obozów koncentracyjnych,
· ludność cywilna w wielu wypadkach została pozostawiona sama sobie – nie pomyślano o skutecznym systemie ewakuacji,
· niewielkie zainteresowanie aliantów sprawą Polski,
· w walkach o miasto wykrwawiły się doborowe oddziałały AK,
· powstanie nie osiągnęło swojego celu taktycznego – nie udało się przejąć władzy nad miastem,
· podczas powstania Niemcy dokonywali masowych mordów na ludności cywilnej Warszawy,
· złe przygotowane pod względem militarnym – brak wystarczającej broni, amunicji, zapasów żywności.
Decyzja o wywołaniu powstania w stolicy od samego początku była kontrowersyjna. Jego przeciwnikami byli min. Gen Sosnkowski i gen Andres. Spory o celowość zrywu i jego ocenę trwają do dziś.