Kozacy zamieszkiwali tereny Ukrainy, która była włączona do ziem polskich. Stanowili świetnie wyszkoloną piechotę, która była niezwykle cenna dla Polski w czasie wojen. Jednakże ludność zamieszkująca Kozaczyznę była zagrożeniem dla pokoju w Rzeczypospolitej, gdyż często organizowali chadzki, czyli wyprawy łupieżcze na tereny tatarskie i tureckie. Dlatego władcy polscy zdecydowali się na dokonanie rejestrów (otrzymywanie przez Kozaków rejestrowych żołdu w czasie pokoju i podleganie władzy hetmana). To jednak nie poprawiło zbyt napiętej sytuacji pomiędzy narodami, gdyż rejestr obejmował zbyt małą liczbę żołnierzy. Z tego powodu na Kozaczyźnie wybuchały liczne powstania, ponadto nie zakończyło się również organizowanie chadzkę. Polsce groził konflikt zbrojny z Turcją. Pomiędzy Kozakami a Polakami wciąż dochodziło do starć, gdyż ci drudzy nie byli w stanie zapewnić pierwszym stałego źródła dochodu.
Kozaczyzna – tereny dwóch województw: kijowskiego, bracławskiego i czernihowskiego, które graniczyły z państwem moskiewskim oraz chanatem krymskim.