Wynikało to z łupieżczego charakteru formacji – w związku z tym, że "zaopatrywała" się ona łupiąc ludność cywilną i wojska wroga, nie potrzebowała ona logistycznego zaplecza ani taborów, dzięki czemu mogła poruszać się niezwykle sprawnie i szybko.
Lisowczycy ze względu na swą brutalność i łupienie ludności cywilnej zostali rozwiązani w 1635 r.