Było to spowodowane tym, że wschodnia część Rzeczypospolitej była znacznie słabiej zaludniona – wynikała z tego możliwość tworzenia rozległych posiadłości szlacheckich przez właścicieli, którzy byli w stanie zagospodarować te tereny.
Posiadłości na Litwie i w Ukrainie posiadali głównie Radziwiłłowie, Wiśniowieccy, Zbarascy czy Zasławscy.