W 1942 r. w myśl założeń Generalnego Planu Wschodniego Niemcy rozpoczęli akcję wysiedleńczą Polaków z terenu Zamojszczyzny. W ich miejsce planowali sprowadzić niemieckich kolonistów. Mieszkańców całych wsi usuwano z domostw, a osoby stawiające opór rozstrzeliwano. Część wysiedlonych Polaków zamierzano wymordować w obozach śmierci.
Niemcy usuwali polską ludność z terenu Zamojszczyzny, aby zdobyć przestrzeń do zasiedlania tych terenów ludnością niemiecką. Akcja przeprowadzana od listopada 1942 r. do marca 1943 r. dotyczyła masowych przesiedleń Polaków. Wysiedleńcy mogli zabrać ze sobą niewielki bagaż. Polacy poddawani byli kategoryzacji, co oznaczało, że ze względu na kategorię byli wysyłani w różne miejsca w Niemczech lub do obozu. Akcja przeprowadzona z niebywałym okrucieństwem. Dzieci były odbierane rodzicom, a forma sprzeciwu kończyła się śmiercią.