Podstawą potęgi Aten były ich siła morska. Ateny posiadały największą flotę w greckim świecie dzięki odkryciu w 483 r. p.n.e. złóż srebra, które przeznaczyli na budowę statków. Po bitwie pod Salaminą zyskali również reputację polis, które uratowało Helladę przed Persami. Stworzyli dzięki temu Związek Morski, którego początkowym celem było kontynuowanie walki z Persami, a w późniejszych latach stał się po prostu podstawą ateńskiego imperializmu. Jego członkowie musieli bowiem płacić składki, którymi zarządzali Ateńczycy i nie mogli łatwo wyjść ze Związku. Przyczyną załamania potęgi Aten była wojna peloponeska i błędne decyzje podjęte podczas niej, między innymi słynna wyprawa sycylijska. Podstawą tych błędnych decyzji było działanie demagogów, którzy potrafili przekonać lud do bezsensownego działania i przegłosować je na eklezji.
Ateńska potęga opierała się na silnej flocie i Związku Morskim, jej słabością była natomiast demokracja, która w warunkach wojny peloponeskiej okazała się nieefektywna.