Pozycja kobiet w starożytnej Grecji zależała w znacznym stopniu od danego polis. Przykładowo w starożytnych Atenach kobiety utożsamiane były ze sferą domową. Przypisane one miały specjalne miejsce, w domu którego nie mogły same opuszczać, a do wszelkich postępowań sądowych potrzebowały swojego opiekuna, który miał mówić w ich imieniu. Ich stan można więc porównać do wiecznej niepełnoletności.
Podobnie sytuacja wyglądała w większości poleis, aczkolwiek było kilka wyjątków. Jednym z nich była Sparta, gdzie dziewczynki przechodziły podobne wychowanie co chłopcy (skupione głównie na aspekcie fizycznym) i mogły nawet brać udział w lokalnych igrzyskach sportowych. Miały również prawo dziedziczenia, co w późnej Sparcie doprowadziło do wielkiej kumulacji bogactw w rękach kobiet.
Warto również nadmienić, iż w całym świecie greckim istniało wiele kultów, sprawowanych wyłącznie przez kobiety, natomiast ciężko stwierdzić, czy istniały podobne męskie odpowiedniki. Niektóre kapłanki jak chociażby Pytia, najwyższa kapłanka w wyroczni Apollina w Delfach, mogły wypływać dzięki swojej pozycji na politykę, a ich zawód nie był dostępny dla mężczyzn.
