Kawaleria narodowa w odróżnieniu od zlikwidowanych oddziałów husarskich nie używała w walce długich kopii. Nie stanowiła ona czołowej formacji wojskowej, a jej taktyka nie opierała się na impecie w uderzeniu na oddziały nieprzyjaciela. Żołnierze kawalerii narodowej mogli być uzbrojeni w parę pistoletów, karabinek, szablę/pałasz.
Kawaleria narodowa została powołana do życia w 1775 r., kiedy to zastąpiła stare formacje wojskowe (husaria oraz jazda pancerna).