Poparli konfederację targowicką, gdyż byli przeciwnikami reform przeprowadzanych przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Bali się, że w ten sposób utracą swoją wysoką pozycję – do tej pory mieli realny wpływ na podejmowane w państwie działania. Dlatego zwrócili się do carycy Katarzyny o pomoc w przywróceniu starego porządku demokracji szlacheckiej, którą nadal uważali za najlepszy ustrój.
Konfederację de facto zawiązano w Rosji, ale prawnie można było to zrobić jedynie w granicach Rzeczpospolitej – z tego powodu akt ten ogłoszono w Targowicy na Ukrainie 14 maja 1792 r. Podpisali go przywódcy stronnictwa hetmańskiego – Stanisław Szczęsny Potocki, Seweryn Rzewuski, Franciszek Ksawery Branicki. Do dziś to wydarzenia uznaje się za symbol zdrady narodowej.