Kamienie na szaniec zaliczane są do literatury faktów, gdyż opowieść traktuje o wydarzeniach, które faktycznie się kiedyś rozegrały. Opowieść traktowana może być jako powieść reportażową, jako że narrator jest komentatorem wydarzeń. Ponadto, Kamienie na szaniec uznawane są za gawędę harcerską, gdyż bohaterami dzieła są właśnie harcerze z Szarych Szeregów.
W ostatnich dniach kwietnia 1943 Zośka spisał, za namową ojca, krótką relację opisującą działalność „Pomarańczarni” i Szarych Szeregów oraz przebieg akcji pod Arsenałem. Stała się ona podstawą do napisania przez Aleksandra Kamińskiego Kamieni na szaniec.