Harcerstwo „Buki”.
Przynależność do harcerstwa usamodzielniła chłopców, nauczyła współpracy z innymi a także zaufania, lecz – co najważniejsze – dzięki harcerstwu chłopcy znacznie dojrzeli. W grupie chłopców odkryto takie umiejętności, jak predyspozycje do bycia przywódcą, upór, lojalność, ambicja czy wrażliwość (wypracowana na skutek dorastania w okupacyjnej rzeczywistości).
Bardzo szybko Buki przeszły do podziemia i zaczęły funkcjonować pod szerszą nazwą Szare Szeregi. Działali bardzo sprawnie, mądrze i skutecznie. Wszyscy znali się od wielu lat i to na pewno było pomocne w wykonywaniu ryzykownych zadań. Wspólnie do walki stawały różne harcerskie grupy, ponieważ wszyscy zdawali sobie sprawę, że tylko razem mogą coś wskórać. Dzielili odpowiedzialność za swoje postępowanie i przeprowadzane akcje. Czuli, że są za słabi, aby powstrzymać Niemców, ale nawet wówczas nie rezygnowali z utrudniania im, na wszelkie możliwe sposoby, pokonania Polaków. Droga Buków od harcerstwa wiodła przez konspirację, sabotaż, aż do najniebezpieczniejszych akcji dywersyjnych.