Szekspir przedstawił w Makbecie postać szkockiego żołnierza, który zmienia się pod wpływem przepowiedni i namowom żony. Pokazuje jak zmienia się jego zachowanie w momencie, kiedy ma wizję objęcia władzy. Autor pokazuje jak ambicja zmienia naturę człowieka i jak bardzo człowiek polega na słowach, zdaniu innych. Dodatkowo autor podkreśla, jak łatwo można zapętlić się w podejmowaniu złych decyzji i jak pojemne może być ludzkie sumienie. Główny bohater popełnia zbrodnie, które stara sobie usprawiedliwić. Niestety wpada w spiralę, gdzie każda zbrodnia napędza kolejną.
Makbet zmienia się ze skromnego, wiernego rycerza w żądnego władzy, a później okrutnego władcę. Zmienia całkowicie swój kodeks moralny. Autor podkreśla, że im więcej się posiada tym więcej chce się mieć. Zły czyn może napędzać do kolejnych przewinień. Ludzkie pragnienia mogą być silniejsze niż zdrowy rozsądek. Człowiek może bardzo łatwo dać się zmanipulować i wierzyć we wszystko, co usłyszy. Dlatego wielu ludzi pada ofiarami oszustów.
Podobnie jak Makbet, który ślepo słuchał przepowiedni czarownic i namowom swojej żony. Szekspir przedstawił także, że ludzie, którzy nie przestrzegają zasad moralnych tracą szacunek i sympatię a przede wszystkich zaufanie najbliższych. Tacy ludzie są bardzo podejrzliwi i wszędzie doszukują się podstępu.
Autor przekonuje czytelników, że zbrodnia nie popłaca. Chore ambicje i obsesyjne dążenie do władzy, pieniędzy doprowadza człowieka do złamania zasad etycznych. Takie osoby przestają odróżniać dobro od zła.
Szekspir przedstawia też, że zbrodnia jest pokrzywdzeniem natury i praw. W dramacie władza jest przedstawiona jako wynik przelanej krwi.