Po zabiciu Poloniusa Hamlet zachowuje się w sposób absurdalny, nonszalancki jakby jego czyn był czymś zwykłym, powszechnym. Początkowo myśli, że zabił króla. Kiedy odkrywa swój błąd, głośno zawodzi. Mówi matce, kogo ma na swoim celowniku. Jego szczerość i otwartość w opowiadaniu o swoich niecnych planach obrazuje postępujące szaleństwo mężczyzny.
Hamlet jest bohaterem o skomplikowanej psychice. Zemsta nie przychodzi mu łatwo. Żałuje zabicia Poloniusa.