W przytoczonych fragmentach sztuki widać charakter Hamleta, jego niestabilność emocjonalną i względność poglądów, które zapoczątkowały przyszłą tragedię. Hamlet z jednej strony chce zabić panującego króla, a z drugiej waha się. Nie chce dokonać zbrodni, kiedy władca się modli, bo obawia się, że w ten sposób od razu trafi do nieba. W rozmowie z matką widać jego relatywizm poglądów. Daje do zrozumienia matce, że poślubienie brata swojego zmarłego męża było moralnie niewłaściwe. Nie czuje jednak wyrzutów sumienia, kiedy zabija niewinnego sługę króla.
Relatywizm jest poglądem filozoficznym, według którego prawdziwość wypowiedzi można ocenić tylko w kontekście systemu, w którym są one wypowiadanie.