Wypowiedzi poszczególnych mężczyzn w radzie trojańskiej bardzo różnią się między sobą. Antenor rzeczowo chcę przekonać do wydania Heleny, natomiast Parys odpowiada demagogicznie, wzywając do lojalności i honoru, głosząc utarte hasła, które nie mają nic wspólnego z ogólnym dobrem Trojan. Rzeczowe argumenty są nastawione na cel, jakim w tym przypadku było oddanie Heleny. Demagogia jest narzędziem manipulacji i próbą grania na emocjach. Ogólna prawda płynąca z tej sceny jest taka, że logiczne argumenty są bardziej opłacalne, a emocjonalne podchodzenie do spraw ogółu często kończy się fiaskiem.
Retoryka była kiedyś wielką sztuką i opierała się na dążeniu do prawdy, a demagogia bazowała na technikach manipulacji.