– sięganie po elementy języka potocznego (regionalizmy, gwara, składnia charakterystyczna dla poezji ludowej),
– odejście od reguł klasycystycznych,
– łamanie zasady decorum (łączenie stylu wysokiego z niskim, wzniosłości z pospolitością),
– synkretyzm rodzajowy,
– bogactwo metafor, aluzji, symboli, neologizmów,
– interpunkcja jako narzędzie do tworzenia niedomówień,
– liczne słownictwo militarne oraz archaizmy,
– częste odwołania do orientalizmu.
W Polsce romantyzm ukazał się później niż na Zachodzie. Na jego kształt w dużej mierze wpłynęła sytuacja polityczna oraz chęć odzyskania niepodległości, co objawiło się między innymi w sporze romantyków z klasykami wiernymi oświeceniowym ideom.