Kryzys w strefie euro skłania państwa Eurogrupy do utworzenia obok unii monetarnej również unii bankowej. Wprowadziłaby ona ścisły nadzór nad bankami i wspólny system gwarancji depozytów. Kolejną propozycją jest ściślejsza kontrola budżetów państw strefy euro. Gdyby jakiś kraj prowadził nierozsądną politykę, instytucje unijne mogłyby nakazać zmiany w projektach budżetów krajowych.
W 2017 roku rozpoczęto prace nad opracowaniem strategii rozwoju UE na kolejną dekadę. Nosi ona nazwę Zrównoważona Europa 2030 i realizuje wytyczne oenzetowskiej agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i jej 17 celów zrównoważonego rozwoju oraz 169 powiązanych z nimi celów szczegółowych, dotyczących takich kluczowych dziedzin, jak: ubóstwo, prawa człowieka, bezpieczeństwo żywnościowe, zdrowie, zrównoważona konsumpcja i produkcja, wzrost zatrudnienia, infrastruktura, zrównoważona gospodarka zasobami naturalnymi, oceany, zmiana klimatu i równość płci. Fundamentem strategii Zrównoważona Europa 2030 jest niskoemisyjna i neutralna dla klimatu gospodarka o obiegu zamkniętym, cechująca się dużą różnorodnością biologiczną.
Kryzys ekonomiczny i postawa części społeczeństw państw europejskich nasilają tendencje do osłabienia integracji i opuszczenia UE przez niektóre państwa.