Zasada jednolitości formalnej oraz rzetelności budżetowej – całokształt dochodów i wydatków Unii pokrywanych z budżetu jest ujęty w jednym dokumencie.
Zasada jednoroczności – budżet za każdym razem jest przyjmowany na okres jednego roku budżetowego. Wszelkie środki na pokrycie zobowiązań i płatności muszą być wykorzystane w trakcie danego roku.
Zasada stosowania euro – budżet sporządza się i wykonuje tylko w walucie euro. W tej walucie dokonuje się również wszelkich rozliczeń między państwami członkowskimi a budżetem UE.
Zasada równowagi budżetowej – przewidywane roczne dochody mogą muszą być równe środkom na pokrycie płatności na dany rok. Zaciąganie pożyczek w celu pokrycia ewentualnego deficytu budżetowego jest niedozwolone.
Zasada specyfikacji – dochody muszą być przedstawione według pochodzenia, a wydatki – według przeznaczenia. Wszelkie wydatki z budżetu UE wymagają szczegółowego uzasadnienia.
Zasada należytego zarządzania finansami – zarządzanie budżetem musi się odwoływać do zasady gospodarności, skuteczności i efektywności wydatkowania pieniędzy unijnych. Monitorowanie prawidłowego gospodarowania odbywa się za pomocą mierzalnych wskaźników.
Zasada uniwersalności – łączna kwota dochodów musi pokryć łączne środki przeznaczone na płatności, z wyjątkiem ograniczonej liczby pozycji dochodów, które służą finansowaniu konkretnych pozycji wydatków.
Zasada przejrzystości – ustanowiona, aby zagwarantować jawność przy tworzeniu i wykonywaniu budżetu, zarówno rocznego jak i wieloletniej perspektywy budżetowej. Dwa miesiące po przyjęciu budżetu przez Parlament Europejski publikuje się jego w „Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej”.
Tworzenie budżetu UE, podobnie jak budżetu krajowego, opiera się na określonych zasadach. Wspólnie są dwie: zasada jedności formalnej i zasada jedności materialnej. Łącznie można wyróżnić osiem zasad gospodarki budżetowej UE.