Swoboda przepływu towarów – oznacza zakaz stosowania ceł oraz ograniczeń ilościowych i środków o podobnym skutku. Każdy towar, który został legalnie wprowadzony do obrotu na terenie dowolnego państwa członkowskiego, może być sprzedawany na terenie każdego innego państwa UE. Niedozwolone jest promowanie lub faworyzowanie wyrobów krajowych. Dąży się również do ujednolicenia podatków pośrednich w postaci VAT i akcyzy.
Swoboda przepływu osób – dotyczy przede wszystkim zniesienia ograniczeń w podejmowaniu pracy na terenie UE przez obywateli państw członkowskich. Do podróżowania, podejmowania pracy lub prowadzenia działalności gospodarczej nie są wymagane specjalne zezwolenia lub wizy. Dodatkowo uregulowano sprawy dotyczące uznawania dyplomów i kwalifikacji zawodowych. Skoordynowano też system zabezpieczeń społecznych. Fizyczne zniesienie barier w postaci kontroli granicznych nastąpiło w 1995 roku. W tym czasie wszedł w życie układ z Schengen.
Swoboda przepływu usług – dotyczy zarówno osób świadczących usługi, jak i osób, które z tych usług korzystają. Aktywna swoboda świadczenia usług polega na możliwości zakładania przedsiębiorstw na terenie innego państwa. Umożliwia też prowadzenie działalności gospodarczej na zasadzie samozatrudnienia. Pasywna swoboda polega na przykład na tym, że pacjent może się udać na zabieg do placówki medycznej w innym państwie. Trzecią formą jest swoboda przepływu produktu usługi. W jej ramach usługodawca i usługobiorca pozostają w swoich krajach, a tylko produkt usługi przekracza granice. W ten sposób można nabyć usługę w postaci emisji programów radiowych i telewizyjnych czy porady prawnej.
Swoboda przepływu kapitału – odnosi się do samodzielnych transakcji finansowych. Nie mają one bezpośrednich związków z przepływem osób, towarów i usług. Swoboda dotyczy inwestycji bezpośrednich, zakupu i sprzedaży nieruchomości w innych państwach, zaciągania pożyczek, udzielania kredytów, poręczeń i gwarancji. Obywatele państw członkowskich mają prawo do wszelkich operacji bankowych i finansowych we wszystkich państwach członkowskich. Chodzi na przykład o założenie konta osobistego czy zakup i sprzedaż papierów wartościowych. Niestety, swoboda przepływu kapitału ułatwia proceder „prania brudnych pieniędzy”. UE ogranicza to zjawisko. W związku z tym kontroli podlegają wszystkie operacje przekraczające 15 000 euro oraz te, które budzą podejrzenie co do ich legalności. W takich sytuacjach pracownicy sektora bankowego nie są posądzani o naruszenie tajemnicy i nie mogą być pociągnięci do odpowiedzialności z tego tytułu.
Do utworzenia wspólnego rynku niezbędne stało się również wprowadzenie piątej zasady – swobody przedsiębiorczości. Jest ona powiązana z pozostałymi, a granice między nimi są dość umowne. Przykładem swobody przedsiębiorczości może być prawo do samozatrudnienia, zakładania i prowadzenia przedsiębiorstw oraz nabywania udziałów w innych przedsiębiorstwach. Biznesmen ma też prawo do rozszerzenia swojej działalności gospodarczej poza granice państwa, w którym tę działalność rozpoczął.