Grupa krwi człowieka określana jest na podstawie obecności lub braku określonych antygenów na powierzchni czerwonych krwinek (erytrocytów) oraz obecności przeciwciał w osoczu krwi. System grup krwi człowieka oparty jest na dwóch najważniejszych antygenach: antygenie A i antygenie B.
Podstawą określenia grupy krwi jest reakcja pomiędzy krwią jednej osoby a próbkami zawierającymi przeciwciała przeciwko antygenom A i B oraz dodatkowo substancją znaną jako czynnik Rh. Poprzez analizę tych reakcji można ustalić obecność lub brak antygenów oraz przeciwciał, co umożliwia przypisanie konkretnej grupy krwi.
W zależności od obecności tych antygenów i przeciwciał wyróżnia się cztery grupy krwi: A, B, AB i 0 (zero).
§ Grupa krwi A charakteryzuje się obecnością antygenu A na powierzchni erytrocytów i przeciwciałami przeciwko antygenowi B w osoczu.
§ Grupa B posiada antygen B na powierzchni erytrocytów oraz przeciwciała przeciwko antygenowi A w osoczu.
§ Grupa AB ma oba antygeny A i B na powierzchni erytrocytów, ale nie posiada przeciwciał przeciwko antygenom A i B w osoczu.
§ Grupa 0 (zero) nie posiada ani antygenu A, ani antygenu B na powierzchni erytrocytów, ale ma przeciwciała przeciwko zarówno antygenowi A, jak i antygenowi B w osoczu.