Trudności w znalezieniu dawców narządów spośród osób nienależących do najbliższej rodziny chorego wynikają głównie z różnic w zestawach antygenów zgodności tkankowej. Narządy przeszczepiane muszą być jak najbardziej zgodne z układem antygenów tkankowych biorcy, aby minimalizować ryzyko odrzutu przeszczepu. Im większa różnica genetyczna między biorcą a dawcą, tym większe ryzyko odrzutu przeszczepu i konieczność stosowania silniejszych leków immunosupresyjnych. Znalezienie odpowiedniego dawcy spoza najbliższej rodziny z odpowiednim zestawem antygenów zgodności tkankowej może być trudne i ogranicza dostępność narządów do przeszczepów.
Zestaw antygenów zgodności tkankowej odgrywa kluczową rolę w procesie przeszczepiania narządów. Antygeny zgodności tkankowej to białkowe struktury znajdujące się na powierzchni komórek, które pozwalają układowi immunologicznemu rozpoznać, czy dany narząd jest własny czy obcy. Aby minimalizować ryzyko odrzutu przeszczepu, konieczne jest jak największe dopasowanie pomiędzy antygenami tkankowymi biorcy a dawcy – a zależy ona od genetycznego podobieństwa między dawcą a biorcą. Z tego powodu najlepszymi dawcami będą bliscy krewni. Dodatkowo różnice genetyczne między biorcą a dawcą mogą prowadzić do reakcji odrzutu przeszczepu, w których układ immunologiczny biorcy atakuje przeszczepiony narząd lub tkankę, dlatego pacjenci otrzymują leki immunosupresyjne, które tłumią reakcję odpornościową.