Dane:
Szukane:
W kontekście dwóch względnych układów odniesienia, kiedy ich względna prędkość jest znacząca w stosunku do prędkości światła, występuje zjawisko skrócenia Lorentza. Polega ono na zmniejszeniu długości obiektu widzianej przez obserwatora w jednym układzie w porównaniu do jego rzeczywistej długości w układzie nieruchomym. Zjawisko to jest opisane za pomocą wzoru:
Przy czym:
Możesz przekształcić ten wzór, aby znaleźć prędkość rakiety:
W podpunkcie podane jest
Odpowiedź: Jeśli rakieta w układzie nieruchomym miałaby długość 49,9 m, to musiałaby poruszać się z prędkością około 0,063 prędkości światła.
Aby rozwiązać to zadanie, musisz wziąć pod uwagę efekt skrócenia długości związanego z teorią względności Einsteina. Kiedy obiekt porusza się z dużą prędkością w stosunku do obserwatora, jego długość, widziana przez tego obserwatora, jest krótsza niż jego rzeczywista długość w układzie spoczynkowym.
W tym konkretnym przypadku, musisz obliczyć prędkość, do której należy rozpędzić rakietę, aby jej długość w układzie odniesienia Ziemi wynosiła 49,9 metra. Korzystając z wzoru na skrócenie Lorentza, możesz obliczyć tę prędkość, a następnie znaleźć odpowiedź na pytanie. W tym przypadku, prędkość rakietki wynosi około 0,063 prędkości światła.